close
Magurski Park Narodowy – szlaki piesze

Magurski Park Narodowy – szlaki piesze

Magurski Park Narodowy - schemat szlaków

Główny Szlak Beskidzki to najdłuższy szlak turystyczny w Beskidach. Rozpoczyna się w Ustroniu w Beskidzie Śląskim, a kończy w Bieszczadach w Wołosatem.
Znakowany kolorem czerwonym.
Na odcinku z Wołowca do Kątów przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 20,5 km.
Kategoria: pieszy.

Główny Szlak Beskidzki to najdłuższy szlak turystyczny w Beskidach. Rozpoczyna się w Ustroniu w Beskidzie Śląskim, a kończy w Bieszczadach w Wołosatem. Znakowany kolorem czerwonym. Na odcinku z Wołowca do Kątów przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny. Długość trasy na tym odcinku – 20,5 km. Kategoria: pieszy.

  • Telefony i akcesoria - porównaj na Ceneo.pl

Magurski Park Narodowy - schemat szlaków (źródło www.magurskipn.pl)Szlak czerwony

Szlak biegnąc od Wołowca dociera do południowo-wschodniego krańca wsi Bartne i schroniska PTTK pod Mareszką (tzw. Bacówka), położonego już w otulinie MPN. Od schroniska kieruje się wzdłuż granicy parku na północny-wschód, osiągając szerokie siodło zwane Majdan (625 m n.p.m.) oddzielające Mareszkę (801 m n.p.m.) od pasma Magury Wątkowskiej, z którego rozpoczyna dość strome podejście w górę. Zalesionym stokiem wychodzi się na główny grzbiet Magury Wątkowskiej osiągając go w nieznacznym obniżeniu (808 m n.p.m.), usytuowanym pomiędzy Wątkową (846 m n.p.m.), a sąsiednią kulminacją Magury (829 m n.p.m.). W jego obniżeniu znajduje się węzeł szlaków turystycznych oraz pomnik upamiętniający mszę św. odprawioną przez ks. Karola Wojtyłę 14.08.1953 roku, można tam również podziwiać piękny widok na zach. część Beskidu Niskiego i pasmo Jaworzyny w Beskidzie Sądeckim. Od zachodu dociera tu zielony szlak biegnący z Gorlic, a z przeciwnej strony szlak zielony z Folusza. Główny Szlak Beskidzki skręca w prawo i dalej prowadzi grzbietem pasma magurskiego w kierunku wschodnim. Z obniżenia prowadzi na łagodny szczyt Magury (829 m n.p.m.), z której zbiega w dół, do drogi leśnej nr 1 tzw. stokówki, na wprost dawnego placu składowego drewna. Tu skręca w prawo i drogą biegnie w kierunku szerokiego siodła z polanką i rozstajem dróg. Nieco poniżej kulminacji Magury odgałęzia się na północ szlak zielony do Folusza (tzw. Ścieżka Pierwszego Dnia). Z siodła szlak prowadząc starą leśną dróżką wydostaje się na Świerzową (801 m n.p.m.). Grzbietem, a potem zboczem, schodzi w obniżenie z rozgałęzieniem dróżek. Tu od północy dołącza do niego szlak żółty idący od Mrukowej. Oba szlaki kierują się na południe i zboczami schodzą na obszerną polanę u podnóża szczytu Ostrysz (635 m n.p.m.), przed którym przebiega droga leśna nr 15 od wsi Jaworze. Tu szlak czerwony obiera ponownie kierunek wschodni. Z obniżenia wydostaje się na górę Kolanin (705 m n.p.m.) i następnie zbiega stromo do drogi gminnej Desznica – Świątkowa Wielka. Droga prowadzi niespełna przez 1 km na wschód. W rejonie skrzyżowania z drogą z Kotani skręca na ścieżkę wiodącą w kierunku masywu Kamienia. Biegnie lasem pokonując kolejne kulminacje (542 m n.p.m., 551 m n.p.m. i 577 m n.p.m.), z których schodzi na Przełęcz Hałbowską, do drogi głównej Jasło – Ożenna. W obniżeniu przed kulminacją (577 m n.p.m.), dochodzi od południowego – zachodu szlak żółty Mrukowa – Krempna, który wraz ze szlakiem czerwonym biegnie w kierunku Przełęczy Hałbowskiej. Na przełęczy znajduje się węzeł szlaków turystycznych, przystanek PKS i plac składowy drewna dający możliwość zatrzymania się i odpoczynku. Z przełęczy szlak czerwony kieruje się drogą leśną na wschód. Najpierw stromo, a potem łagodnie podchodzi na grzbiet Kamienia. W połowie podejścia do szlaku czerwonego od południa dołącza szlak zielony z Krempnej. Z wierzchołka, poprzez prześwity między drzewami, ukazują się ograniczone widoki na dolinę Wisłoki i sąsiednie pasmo Łysej Góry. Z kulminacji szlak czerwony i zielony zbiegają na północny – wschód i przechodzą na drugą – wschodnią stronę grzbietu, dochodzą do drogi leśnej (tzw. stokówki), skręca w prawo i po chwili w lewo na drogę gruntową, która wychodzi z lasu (granica MPN) na otwartą przestrzeń. Dalej prowadzi otwartą wierzchowiną długiego działu zwanego Na Górach (469 m n.p.m. – rozległe widoki). Schodzi do miejscowości Kąty, skąd dalej kieruje się przez Grzywacką (567 m n.p.m.), Łysą Górę (641 m n.p.m.), Polanę (651 m n.p.m.) do Chyrowej. W Kątach opuszcza otulinę Parku.

Czasy przejść:
Wołowiec – Bartne Bacówka PTTK 1h 30’
Bartne Bacówka PTTK – M Wątkowska 1 h
M. Wątkowska – Świerzowa 1h 15’
Świerzowa – Kolanin 2 h
Kolanin – Hałbów 1h 45’
Hałbów – Kamień 30’
Kamień – Kąty 1h 30’
Kąty – Chyrowa 4h

Szlak niebieski

Szlak graniczny im. Kazimierza Pułaskiego. Rozpoczyna się w Grybowie, a kończy w Ustrzykach Górnych w Bieszczadach.
Znakowany kolorem niebieskim.
Na odcinku z Radocyny do słupka granicznego 1/165 przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 24,5km.
Kategoria: pieszy.

Szlak biegnie od Koniecznej i w obrębie nieistniejącej wsi Radocyna wkracza na teren otuliny MPN. Od przełęczy Pod Zajęczym Wierchem nad dawną wsią Radocyna biegnie grzbietem granicznym, dochodząc do przejścia granicznego małego ruchu na Przełęczy Beskid (593 m n.p.m.). Przez przełęcz przechodzi drogą z Ożennej do Niżnej Polanki (Słowacja). Dalej szlak schodzi drogą do Grabiu i przez Ożenną kieruje się na wschód. Minąwszy zabudowania dawnego PGR-u podchodzi polną drogą prowadzącą wśród łąk na wzgórze z ładnymi widokami na okolicę. Na granicy lasu kończy się wygodna droga. Dalej podąża ścieżką wijącą się śladem leśnej dróżki, skręca w prawo i kieruje się starą drogą leśną do granicy państwa, którą osiąga przy słupku 1/186. Następnie podąża na Filipovske Sedlo, dalej omija z lewej Filipovsky Vrch i schodzi na przełęcz nad Ciechanią (Sedlo Tepajec). Z przełęczy wspina się stromo na bezimienny szczyt i zbiega na Przełęcz Mazgalica, gdzie łączy się ze szlakiem żółtym, który prowadzi do Huty Polańskiej. Wygodną ścieżką wiedzie wzdłuż pasa granicznego poprzez kolejne wzniesienia tej części Karpat. Z kolejnego obniżenia podchodzi dość stromo na znaczącą kulminację Baranie (754 m n.p.m.), na której w miejsce starej wieży żelaznej (zawalonej zimą 1999/2000) postawiono drewnianą wieżę widokową (2006 rok). Na szczycie znajduje się węzeł szlaków turystycznych polskich i słowackich. Na kulminacji rozpoczyna się szlak żółty prowadzący przez Olchowiec do Tylawy. Od szczytu szlak podąża dalej grzbietem granicznym. Mija dwa kolejne obniżenia i dwie znaczące wzniesienia, na ostatnim osiąga granicę MPN i jego otuliny przy słupku granicznym 1/165.

Czasy przejść:
Konieczna – Dębi Wierch 2h 15’
Dębi Wierch – Ożenna 1h 30’
Ożenna – Przełęcz Mazgalica 3h 45’
Przełęcz Mazgalica – Baranie 1h 15’
Baranie – Barwinek 2h 30’

Szlak zielony

Szlak zielony rozpoczyna się w Gorlicach, a kończy w Ożennej.
Znakowany kolorem zielonym.
Na odcinku z Wapiennego do Ożennej przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 41,5km.
Kategoria: pieszy.

Szlak prowadzi od Gorlic na południowy – wschód. Na teren MPN wkracza w rejonie miejscowości Wapienne. Od ośrodka sanatoryjnego podchodzi stromo na czoło długiego grzbietu zwieńczonego kulminacją Mały Ferdel (578 m n.p.m.). Dalej prowadzi starą dróżką biegnącą wierzchowiną zalesionego grzbietu, podchodzi pod szczyt Ferdel (648 m n.p.m.), omijając od południa jego wypiętrzenie. Pomiędzy kulminacjami, mniej więcej w połowie drogi, dochodzi od północy krótki szlak niebieski z Rozdziela. Minąwszy płytkie obniżenie osiąga główny grzbiet pasma Magury Wątkowskiej. Z tego miejsca, aż do połączenia ze szlakiem czerwonym, prowadzi wzdłuż granicy parku, która biegnie grzbietem pasma. Dalej podąża jego wierzchowiną, śladem starej dróżki, terenem całkowicie zalesionym z nielicznymi prześwitami na wyrębach lub dawnych polanach. Stan dróżki jest na ogół dobry, tylko miejscami pojawiają się miejsca podmokłe i błotniste spowodowane brakiem możliwości odpływu wód. Szlak przechodzi przez lub pozostawia z boku kolejne nierówności grzbietu. W rejonie nieznacznej wyniosłości, zwanej Barwinek (670 m n.p.m.), od wschodu dochodzi dróżka i znaki czarnego szlaku Folusz -Ferdel, który kończy sie w tym miejscu. Dalej mija kolejne wzniesienia (703 m n.p.m. i 723 mn.p.m.) dochodzi do rezerwatu przyrody „Kornuty”. Tu na małej i zarastającej polance odgałęzia się w prawo praktycznie nie oznakowana ścieżka prowadzącą na krawędź skalnego urwiska. Dalej szlak osiąga charakterystyczne wypłaszczenie (820 m n.p.m.) z węzłem szlaków turystycznych. Tu w poprzek grzbietu, z północy na południe, przewija się stara ścieżka ze znakami szlaku żółtego Folusz – Bartne – Konieczna. Znaki zielone prowadzą dalej na południowy – wschód, biegnąc bardzo charakterystyczną wierzchowiną pasma, z prześwitami polan i złomami skał. Minąwszy parów małego cieku, pokonuje główną kulminację Wątkowej (846 m n.p.m.) i nieco dalej schodzi na nieznaczne obniżenie przed kolejną kulminacją Magury (829 m n.p.m.). Na obniżenia dochodzą od południa – z Bartnego – znaki czerwone Głównego Szlaku Beskidzkiego. Znaki zielone prowadzące dalej na wschód wzdłuż szlaku czerwonego należą już do szlaku Folusz – Magura (tzw. Ścieżka Pierwszego Dnia), wytyczonego już po powstaniu MPN. Połączenie tych szlaków utworzyło gigantyczną magistralę turystyczną prowadzącą przez tereny Parku i jego otuliny, aż do Ożennej. W ten sposób jego przebieg jest opisany jako jedna całość. Ze szlaku czerwonego szlak zielony odbija w lewo. Idąc lasem w dół dochodzi do drogi nr 1 tzw. stokówki, skręca w lewo a następnie w prawo, po czym schodzi stromo w dół. Szlak dochodzi do następnej drogi leśnej nr 5, którą podąża wzdłuż doliny potoku Kłopotnica. Na rozstaju dróg (krzyżują się w tym miejscu szlak czarny żółty i zielony) kieruje się w prawo i przechodząc przez potok zmierza wraz z szlakiem żółtym drogą do miejscowości Folusz. Po prawej stronie mijamy ruiny tartaku, a idąc dalej – miejsce wypoczynkowe. Dochodzimy do miejscowości Folusz, skąd kierujemy się drogą na południowy – wschód. Nieco powyżej ostatnich zabudowań wsi wkracza na teren MPN. Tu drogę leśną zamyka szlaban, przed którym jest parking i miejsce wypoczynkowe. Za szlabanem odgałęzia się w prawo szlak wiodący do tzw. Wodospadu Magurskiego. Dalej szlak prowadzi drogą w górę zalesionej doliny potoku Potasówka. Przejście jest długie (około 3 km) i nużące. Na ostrym załomie drogi zbacza w lewo, wykorzystując sieć starych leśnych dróżek podchodzi stromo w górę, na grzbiet ciągnący się od Smyczki w kierunku Zamczyska. Doprowadza nas na szerokie siodło pomiędzy wspomnianymi szczytami, gdzie kończy się teren MPN. Dalej rozciągają się lasy prywatne. Z małej przełęczy szlak zbiega dróżką w dolinę potoku Szczawa, gdzie łączy się ze szlakiem żółtym Mrukowa – Krempna. Tu skręca na północny-wschód i drogą dochodzi do środka wioski Mrukowa. Opodal przystanku PKS znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Szlak zielony prowadzi dalej przez wzgórze Bucznik (518 m n.p.m.), miejscowość Nowy Żmigród i Grzywacką Górę (567 m n.p.m.) do Kątów. Za mostem na Wisłoce w Kątach skręca w lewo. Znaki wiodą wzdłuż gruntownej dróżki, która podchodzi stromo na grzbiet wydatnego wzniesienia. Dalej prowadzi otwartą wierzchowiną długiego działu zwanego Na Górach (468 m n.p.m. – rozległe widoki), ku widocznemu w dali masywowi Kamienia. U krańca działu zagłębia się w las położony już w obrębie MPN. Dróżka podchodzi w górę do tzw. stokówki, tu znaki zbaczają w prawo, a później w lewo i zaczyna się strome podejście w górę na grzbiet Kamienia, przekraczając go nieco na południe od głównej kulminacji (714 m n.p.m.). Po przekroczeniu grzbietu schodzi na południową stronę masywu do leśnej dróżki, gdzie skręca w lewo i p[rowadzi na szeroką wierzchowinę. Śladem starej dróżki podąża na południe. Na załomie opuszcza wierzchowinę schodząc w dolinę Wisłoki. Po wyjściu z lasu (granica MPN) wychodzi na odkryte wzgórze (452 m n.p.m.) z rozległymi widokami na Krempną, dolinę Wisłoki i jej otoczenie. Ścieżka biegnąc pośród łąk i zadrzewień schodzi do centrum wsi Krempna. Z Krempnej szlak prowadzi dalej drogą na południe w kierunku Ożennej. Po około 5 km tuż przed dawną wsią Żydowskie skręcą ąw prawo i polna dróżką skrajem lasu podchodzi w górę na wyniosłą kulminację Wysokie (658 m n.p.m.). Ze szczytu roztacza się rozległa panorama okolicy. Ścieżka trawiastym stokiem schodzi na południe, potem zagłębia się w dzikie młodniki zarastające dawne użytki rolne. Po pewnym czasie ścieżka przechodzi w dość wygodną dróżkę, która poprzez las bukowy dochodzi do placu składowego drewna, usytuowanego na zakolu drogi z Krempnej do Grabiu. Szlak skręca w prawo i drogą prowadzi do Ożennej, gdzie kończy swój bieg. Dochodząc do granicy lasu (granica MPN) wychodzi na tereny otwarte. Przed nami rozpościera sie widok na dolinę potoku Ryjak, nad którym położone są miejscowości Ożenna i Grab.

Czasy przejść:
Wapienne – Ferdel 1h
Ferdel – Kornuty 1h 15’
Kornuty – Magura Wątkowska 1h
Magura Wątkowska – Folusz (PKS) 1h 30’
Folusz (PKS) – Wodospad 40’
Folusz (PKS) – Mrukowa 2h 30’
Mrukowa – Nowy Żmigród 2h
Nowy Żmigród – Grzywacka 1h 30’
Grzywacka – Katy 30’
Katy – Kamień 2 h
Kamień – Krempna 1h 15’
Krempna – Wysokie 2h
Wysokie – Ożenna 1h

Szlak czarny

Szlak czarny wyznacza najczęściej najkrótsze podejścia lub dojścia. Na terenie Parku ten szlak prowadzi z miejscowości Folusz przez Diabli Kamień na szczyt Ferdel, gdzie łączy się ze szlakiem zielonym.
Znakowany kolorem czarnym.
Na odcinku z Folusz na Ferdel przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego.
Długość trasy na tym odcinku – 6,5 km.
Kategoria: pieszy.

Szlak rozpoczyna się w centrum Folusza, prowadzi drogą w górę doliny potoku Kłopotnica, podobnie jak szlaki żółty i zielony. Powyżej hodowli pstrągów przechodzi na prawą stronę Kłopotnicy. Wykorzystując starą dróżkę leśną prowadzi dalej zboczami góry Kosma (672 m n.p.m.) na południe. Odgałęzienie szlaku doprowadza do zgrupowania skał „Diabli Kamień” – dawnego pomnika przyrody. Następnie schodzi w dolinę obok nieistniejącej leśniczówki i stąd drogą leśną kieruje się na zachód, w górę bezimiennego strumienia. Na załomie drogi szlak skręca w prawo. Wykorzystując stare leśne dróżki podchodzi powoli lecz długo w górę na szerokie siodło (662 m n.p.m.) w bocznym ramieniu Magury Wątkowskiej. Ostatecznie wyprowadza na główny grzbiet pasma, w miejscu zwanym Barwinok (670 m n.p.m.), nieco na wschód od szczytu Ferdel. Kończy się w miejscu połączenia ze szlakiem zielonym idącym od Gorlic. Od Folusza na znacznym odcinku prowadzi przez tereny obszaru ochrony ścisłej „Magura Wątkowska”.

Czasy przejść:
Folusz (PKS) – Diabli Kamień 30’
Diabli Kamień – Ferdel 1h 45’.

Szlak żółty

Szlak Folusz – Konieczna
Znakowany kolorem żółtym.
Na odcinku z Folusza do Bartnego i z Wołowca przez Nieznajową do Czarnego przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 18,5km.
Kategoria: pieszy.

Przez teren MPN szlak przebiega tylko na odcinku Folusz – grzbiet Magury Wątkowskiej, dalej wkracza nawet poza strefę otuliny i dopiero od miejscowości Wołowiec prowadzi wzdłuż zachodniej granicy Parku do dawnej wsi Czarne. Od centrum wsi Folusz szlak prowadzi drogą w górę doliny Kłopotnicy do rozstaju dróg leśnych i rozgałęzienia szlaków na polanie w rejonie dawnej leśniczówki. Stąd podąża na południowy – zachód podchodząc starą dróżka leśną w górę, miejscami bardzo stromo, aż do głównego grzbietu Wątkowej, gdzie krzyżuje się ze szlakiem zielonym. Z wierzchowiny zbiega – także stromo – w dolinę potoku Bartnianka, do wsi Bartne. Tu szlak opuszcza strefę otuliny. Przez Magurycz Mały (698 m n.p.m.) kieruje się przez wieś Banicę do Wołowca, gdzie ponownie wkracza w obręb MPN. Od południowego krańca wioski biegnie doliną potoku Zawoja, wzdłuż której prowadzi zachodnia granica MPN. U ujścia potoku Zawoja do Wisłoki mija dawną wieś Nieznajowa i dalej podąża w górę doliny rzeki Wisłoki – także wzdłuż granicy MPN – do nieistniejącej wsi Czarne. Następnie przez Radocynę kieruje się do wsi Konieczna.

Czasy przejść:
Folusz – Kornuty 2h
Kornuty – Bartne 1h
Bartne – Banica 1h 30’
Banica – Wołowiec 1h 15’
Wołowiec – Nieznajowa 45’
Nieznajowa – Radocyna 45’
Radocyna – Konieczna 2 h.

Szlak żółty

Szlak Mrukowa – Krempna
Znakowany kolorem żółtym.
Na odcinku z Mrukowej przez Kotań i Przełęcz Hałbowską do Krempnej przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 16km.
Kategoria: pieszy.

Szlak rozpoczyna się na przystanku PKS w centrum Mrukowej i przez wieś kieruje się na południowy – zachód. Za ostatnimi domami wchodzi w ładną, zalesioną dolinę potoku Szczawa. Na tym odcinku wzdłuż szlaku żółtego biegną również znaki zielone szlaku Gorlice – Ożenna, które wkrótce skręcają na zachód. Minąwszy historyczną kapliczkę, szlak żółty podchodzi stromo w górę na obniżenie pomiędzy Świerzową a górą Trzy Kopce. Tu napotyka znaki czerwone Głównego Szlaku Beskidzkiego. Oba szlaki prowadzą lasem na południe. Na polance przy drodze leśnej nr 15 od Jaworza znaki czerwone odchodzą na wschód. Szlak żółty prowadzi dalej leśną drogą na południe, aż do skrzyżowania z drogą w kierunku Desznicy. Przejście drogami jest długie i nużące. Na wzniesieniu skręca na ścieżkę w prawo i prowadzi przez las na rozległe łąki, którymi (bez znaków i śladu ścieżki) schodzi do wsi Kotań. Drogą schodzi w dolną część wsi, do zabytkowej cerkwi. Od cerkwi, łąkami a potem lasem, podchodzi na boczny grzbiet Kamienia, gdzie ponownie napotyka znaki czerwone Szlaku Beskidzkiego. Razem ze znakami prowadzi na Przełęcz Hałbowską (nazwa pochodzi od nieistniejącej już wsi Hałbów) pod Kamieniem. Z przełęczy szlak sprowadza nas do Krempnej przechodząc obok zbiorowej Mogiły Żydów rozstrzelanych w 1942 r. przez Niemców. (Uwaga – w 2006 roku szlak przeznakowano na odcinku Przełęcz Hałbowska – Krempna. Trasa została przesunięta z bardzo błotnistej drogi i poprowadzona ciekawszym fragmentem Parku). Szlak wychodzi na otwartą przestrzeń z widokiem na Krempną i dolinę Wisłoki z przyległymi wzgórzami. Dalej drogą asfaltowa schodzi do centrum Krempnej i tu się kończy.

Czasy przejść:
Mrukowa – Kaplica 1 h 15’
Kaplica – Kotań 2 h
Kotań – Hałbów 1 h
Hałbów – Krempna 45’

Szlak żółty

Szlak Tylawa – Baranie
Znakowany kolorem żółtym.
Na odcinku od nieistniejącej wsi Wilsznia przez Olchowiec na szczyt Baranie przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 5km.
Kategoria: pieszy.

Szlak rozpoczyna się w miejscowości Tylawa i prowadzi dolinami rzek w kierunku zachodnim. Przez nieistniejące miejscowości Smereczne i Wilsznia dochodzi do małej wsi Olchowiec. Stąd kieruje się dalej na południe przez tereny należące do otuliny MPN. Starą dróżką biegnie w górę doliny potoku Olchowczyk, mija nieliczne domy i pośród zarastających dawnych użytków rolnych dochodzi do lasu i granicy MPN. Dróżką skręca na południowy zachód, biegnie doliną niemal równolegle do grzbietu granicznego, a w końcu znika u zbiegu potoków. Dalej wiedzie wygodną lecz stromą ścieżką, która klucząc wśród drzew, wyprowadza na graniczną kulminację Baranie (754 m n.p.m.) z drewnianą wieżą widokową i węzłem szlaków turystycznych polskich i słowackich. Szlak żółty kończy się przy połączeniu ze szlakiem niebieskim.

Czasy przejść:
Tylawa – Olchowiec 2h 30’
Olchowiec – Baranie 2h

Szlak żółty

Szlak Przełęcz Mazgalica – Huta Polańska
Znakowany kolorem żółtym.
Na odcinku Przełęcz Mazgalica – Huta Polańska przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 1km.
Kategoria: pieszy.

Jest to szlak, który sprowadza ze szlaku granicznego do odbudowanego kościoła p.w. św. Jan z Dukli i schroniska „Hajstra” w Hucie Polańskiej.

Czasy przejść:
Huta Polańska – Przełęcz Mazgalica 30’

Szlak niebieski

Szlak niebieski Rozdziele – Ferdel
Znakowany kolorem: niebieskim.
Na odcinku z Rozdziela na szczyt Ferdel przebiega przez tereny Magurskiego Parku Narodowego i jego otuliny.
Długość trasy na tym odcinku – 2,5km.
Kategoria: pieszy.

Szlak rozpoczyna się nieopodal skrzyżowania dróg w centrum wioski. Kieruje się drogą w stronę Nowego Żmigrodu by po chwili skręcić w prawo. Następnie pośród pól i łąk podchodzi w górę do utwardzonej drogi biegnącej wierzchowiną długiego wzniesienia. Tu kieruje się na południe. Wygodną drogą dociera do podnóża zalesionych zboczy góry Ferdel. Dalej prowadzi starą dróżką, obecnie niemal nie uczęszczaną i w dużej części błotnistą, poprzez gęsty las. Dróżka podchodzi łagodnie, a potem bardziej stromo w górę do grzbietu, osiągając go w obniżeniu pomiędzy Małym Ferdlem (578 m n.p.m.) i Ferdlem (648 m n.p.m.), wzdłuż którego biegną znaki zielone szlaku Gorlice – Ożenna. Tu szlak niebieski kończy bieg.

Czasy przejść:
Rozdziele – Ferdel 45’

źródło: www.magurskipn.pl

Logo - Magurski Park Narodowy

Magurski Park Narodowy

Zieleniec widok na wyciąg kanapowy

Na stoku w Zieleńcu